بررسی رویکرد محیط زیستی خطر سیل با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی

تغییرات ناشی از بهره وری در رودخانه سبب تغییر چهره ی رودخانه شده و بجز تاثیر بر حیات رودخانه ها، بر محیط زیست و اکولوژی حریم رودخانه ها نیز تاثیر می گذارند. در این میان به منظور بردن بیش ترین استفاده از پهنه سیل گیر و حفاظت از آن، سازه هایی متناسب با نوع کاربری های مورد انتظار ساخته می شوند. این نوع اقدامات در بیش تر مواقع منجر به تغییراتی در محیط زیست منطقه می شوند. این تحقیق با استفاده از پارامترهای هیدرولیکی، پارامترهای مطرح در مدیریت به هم پیوسته سیل در زمینه محیط زیست، تعامل میان سیل و کاربری اراضی حاشیه رودخانه، به بررسی حریم رودخانه و خطر ناشی از سیل در آن می پردازد.
بدین منظور روش تحلیل سلسله مراتبی به عنوان روش مدیریتی برگزیده شده برای اولویت بندی گزینه های پیش رو انتخاب شده است. همچنین در ادامه پس از تلفیق نتایج بدست آمده از مدل هیدرولیک جریان سیلاب رودخانه و مدل تحلیل سلسله مراتبی تهیه شده با یکدیگر، پهنه بندی خطر حریم رودخانه با رویکرد محیط زیستی تعیین شد. در این مطالعه رودخانه دره باغ از رودخانه های بخش کهک استان قم به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده است. این رودخانه در طول مسیر خود مورد تعرض کاربری های مختلف قرار گرفته و سیل های اخیر در آن سبب تهدید محیط زیست رودخانه شده است.