ارزیابی خوردگی حفره ای آلیاژ آلومینیوم 7075 عملیات حرارتی شده در محلول آبی شامل یون های کلراید با استفاده از آزمون امپدانس الکتروشیمیایی

مکانیزم حفره دار شدن آلیاژ آلومینیوم 7075 عملیات حرارتی شده در محلول آبی شامل یون های کلراید با استفاده از آزمون امپدانس بررسی شد. این آزمون در پتانسیل حفره دار شدن، 100 و 200 میلی ولت بالاتر از آن انجام شد. نمودار نایکویست برای عملیات حرارتی محلول جامد و حداکثر پیر سختی در فرکانس های بالا، دارای دو حلقه شبه خازنی و در فرکانس های پایین یک حلقه القایی نشان داد. برای عملیات حرارتی (T7) یک حلقه شبه خازنی در فرکانس های بالا و یک حلقه القایی در فرکانس های پایین دیده شد. نتایج نشان دادند که در پتانسیل 200 میلی ولت بالاتر از پتانسیل حفره دار شدن، مکانیزم کنترل جریان خوردگی در فرکانس های بالا، بیشتر تحت تاثیر انتقال جرم قرار دارد. بعد از انجام آزمون امپدانس در هر پتانسیل، نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، نقش ترکیبات بین فلزی در شروع حفره دار شدن برای هر عملیات حرارتی بررسی شد.