روحانیت و مقایسه سیستم آن پس از مشروطه با دوران پس از انقلاب اسلامی ایران

روحانیت به عنوان یکی از زیر سیستم های اجتماعی ایران، در تعامل با محیط خارجی، علاوه بر تاثیرگذاری از آن متاثر نیز است. در این میان، حرکت سیاسی اجتماعی مشروطه و انقلاب اسلامی و نقش تاثیرگذار روحانیت در این دو، این پرسش را به ذهن متبادر می سازد که ساختار و کارکردهای روحانیت در این دو مقطع چگونه بود؟ پاسخ به این سوال موجب می شود محققان جامعه شناسی سیاسی بتوانند در پیش بینی تحولات آتی روابط روحانیت و نظام سیاسی از آن بهره مند شوند. روحانیت با شکست مشروطه، تلاش کرد تا به ساختار پراکنده خویش وحدت ببخشد و با انتقال مرجعیت به ایران، خود را به مرکز تحولات نزدیک تر نماید. از دیگر سو، کارکردهای روحانیت نیز تقلیل پیدا کرد. اما با وقوع انقلاب اسلامی، ساختار اقتداری و سازمانی روحانیت دچار تحول عظیمی شد و کارکردهایش گسترده تر گردید.