کاربرد جاذب خاکستر استخوان در تصفیه آبهای آلوده با کروم شش ظرفیتی

کروم یکی از مهم ترین فلزات سنگین است که مقادیر بالای آن در آب آشامیدنی باعث اثرات سوءبهداشتی متعدد می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی، دوز جاذب، زمان تماس و pH در جذب آلاینده انجام شد.
خاکستر استخوان با استفاده از کوره الکتریکی در دمای°C 450 و زمان 2 ساعت تهیه شد. دانه بندی جاذب با الک های استاندارد ASTM در محدوده mm1-5/0انجام گرفت. مشخصات ساختاری خاکستر استخوان و سطح وی‍ژه آن با روش های متداول تعیین شد. غلظت کروم نمونه ها با روش نورسنجی در طول موج nm 540 اندازه گیری شد. ایزوترم جذب کروم در خاکستر استخوان با استفاده از معادلات مدل های جذب Freundlich، Langmuir و Tamkin مورد بررسی قرار گرفت.
خاکستر استخوان اغلب از هیدروکسی آپاتیت کلسیم تشکیل شده که میزان سطح ویژه آن m2/g100 است. در این بررسی جذب در مدت زمان 120 دقیقه به تعادل رسید، و افزایش دوز جاذب تا حدود g7/0 منجر به افزایش میزان جذب کروم شد، اما مقادیر بالاتر تاثیری در راندمان جذب نداشت. نتایج نشان داد جذب کروم در محدوده اسیدی (3pH=) بهتر انجام می گیرد. ایزوترم جذب کروم در خاکستر استخوان از مدل های Langmuir و Tamkin تبعیت می کند، و در این بررسی حداکثر جذب و ضریب بدون بعد (RL) براساس مدل Langmuir به ترتیب معادل mg/g025/2 و 15/0 تعیین شد که نشان دهنده جذب مناسب کروم توسط خاکستر استخوان بود.
خاکستر استخوان یک جاذب ارزان است که با توجه به خصوصیات سطحی می تواند در جذب کروم مورد استفاده قرار گیرد.