مقایسه تاثیر پوزیشن طاقباز یا خوابیده به پهلو در میزان مال روتیشن در درمان

با توجه به شیوع و روند رو به افزایش شکستگی های دیافیز فمور و عوارض شناخته شده مال روتیشن و با این سوال که آیا شرایط وضعیت قرار گیری بیمار در شرایط طاقباز یا خوابیده به پهلو کدامیک روی مال روتیشن شکستگی دیافیز فمور که با میله داخل کانال فیکس شده تاثیر بیشتری دارد در بیمارستان امام حسین(ع) در سال 1390 انجام گرفت.

به روش کارآزمایی بالینی در 42 بیمار مبتلا به شکستگی های دیافیز فمور انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تخصیص پیدا کردند: در روش طاقباز وخوابیده به پهلو. طبق روش استاندارد جراحی انجام و میله داخل کانال ازبالا وارد فمور شده در روز بعد از عمل از طریق CT.Scan آنتی ورژن زاویه روتیشن بر حسب درجه تعیین و اینکه بیشتر یا کمتر از 5 درجه بوده و یا نیاز به جراحی ریوژن دارند مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

تحقیق در 42 بیمار در دو گروه 21 نفری انجام و افراد هر گروه از نظر سن و جنس و وضعیت بیماری و جراح مشابه بودند. میزان زاویه مال روتیشن در گروه LD 8/7±5/12 در گروه S 4±8/7 بود (02/0 P<) و میزان بیماران نیازمند جراحی ریوژن در گروه LD 6/28 و در گروه s 8/4 % بود (05/0 P<).

به نظر میرسد روش S موفقیت بیشتری از نظر کنترل مال روتیشن داشته باشد و با توجه به عدم گزارش از تحقیقر مشابه انجام تحقیقات بیشتر را توصیه می نماییم.