مکانیسم ژل شدن سوخت های نفتی و آمینی و اکسید کننده IRFNA

پیشرانه های ژل، حالت بهینه پیشرانه های مایع هستند. مزایای پیشرانه های مایع و جامد در پیشرانه های ژل حفظ شده، و معایب این نوع پیشرانه ها عمدتا در پیشرانه های ژل رفع گردیده است. مطالعات انجام شده نشان می دهند که جهت تولید پیشرانه های ژل از معرف های ژل کننده متفاوتی استفاده می شود. در بین آنها ژل کننده سیلیکا به عنوان عامل ژل کننده مناسب برای اکسید کننده IRFNA و سوخت های نفتی شناخته شده تر است. این ژل کننده به دلیل برخورداری از گروه های Si-OH در سطح خود به هنگام مخلوط شدن با سوخت های نفتی یا اکسیدکننده IRFNA موجب تشکیل پیوند هیدروژنی و در نتیجه ایجاد یک ژل فیزیکی پایدار می گردد. ژل کننده های بر پایه ترکیبات سلولزی نیز از طریق برهم کنش های آب گریز گروه های استخلاف شده بر روی واحدهای گلوکوپیرانوزی و همچنین پیوند های هیدروژنی بین مولکولی موجب ژل شدن سوخت های آمینی می گردند. در این مقاله، ضمن معرفی انواع ژل کننده ها، مکانیسم ژل شدن سوخت های نفتی و آمینی و نیز اکسید کننده IRFNA مورد بررسی قرار می گیرد.