مقایسه پارامتریک مرزهای کارایی مدل های مدیریت ریسک مارکویتز، ارزش در معرض ریسک و ارزش در معرض ریسک احتمالی با استفاده از الگوریتم بهینه سازی تبرید شبیه سازی شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه مدیریت ریسک به همان اندازه کسب حداکثر بازده برای سرمایه گذاران مهم و حیاتی است، لذا بررسی مدل ها و ابزارهای مدیریت ریسک برای سرمایه گذاران سودمند و قابل توجه است. این مطالعه به دنبال آن است تا با استفاده از دو روش الگوریتم بهینه سازی محلی و سراسری، و با تکیه بر مدل های مدیریت ریسک مارکویتز، ارزش در معرض ریسک و ارزش در معرض ریسک احتمالی، اوزان بهینه پرتفوی ها را با هدف حداقل کردن ریسک در سطوح مختلف بازده یافته، مرزهای کارای آن را رسم کرده و مورد مقایسه قرار دهد. یکی از روش های تجزیه و تحلیل ویژگی های پرتفوی و انتخاب اوزان بهینه، رسم مرزهای کارا می باشد که از این طریق می توان رفتار پرتفوی ها را در سطوح اطمینان مختلف بررسی کرد. برای این منظور پس از آزمون نرمال بودن توزیع بازده شرکتهای انتخاب شده، مدل های برنامه ریزی غیر خطی پارامتریک برای هر سه مدل مدیریت ریسک معرفی شده و با استفاده از الگوریتم های بهینه سازی«مینیمم سازی محدودیت دار» نرم افزار Matlab (تابع بهینه سازی بر اساس روش گرادیان) و الگوریتم تبرید شبیه سازی شده مرزهای کارا رسم و مورد مقایسه قرار گرفته اند.