بررسی حقوقی ساختار و اعتبار قرارداد آتی یکسان

قراردادآتی یکسان از ابزارهای مشتقه ی مالی است که اخیرا با استناد به بند 11 ماده ی 1 قانون بازار اوراق بهادار مصوب 1384 عرضه ی آن در بازار سرمایه ی ایران در سطح محدود آغاز شده است. نظر به لزوم آشنایی جامعه ی حقوقی کشور با ابزارهای مالی نوین، مقاله ی حاضر بر آن است تا ضمن تشریح ساختار قراردادهای آتی در بازار سرمایه، به تحلیل حقوقی نقش سپرده ی تضمین، جایگاه اتاق پایاپای و راه های خاتمه ی این نوع قرارداد بپردازد. افزون بر این، تبیین ماهیت و اعتبار قرارداد مذکور، از موضوعاتی است که در تحقیق حاضر مورد توجه واقع شده است. از نتایج این تحقیق می توان به توجیه ماهیت آتی ها در قالب قراردادهای خصوصی مذکور در ماده ی 10 قانون مدنی و هم چنین دفع شبهات وارد بر این معاملات، نظیر انحراف از فلسفه ی اصلی، فقدان انگیزه ی تسلیم و تسلم، کالی به کالی بودن و قماری بودن اشاره کرد.