سنتز و ارزیابی آلکیل سولفوسوکسینات اتوکسیله به عنوان پراکنده ساز (دیسپرسانت) لکه های نفتی در دریا

سولفوسوکسیناتها با عملکرد افزایش ترکنندگی، کفکنندگی، تشکیل امولسیون و پخشکنندگی در فرمولاسیونهای مختلف سیالات صنعتی دارای طیف کاربردی گستردهای میباشند. سولفوسوکسیناتها از جمله نمک سدیم دی اکتیل سولفوسوکسینات، در فرمولاسیون پراکنده سازها به عنوان زایل کننده لکه های نفتی در دریا مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیق به منظور بهبود در خواص آلکیل سولفوسوکسینات تجارتی سعی گردید تا با اتوکسیلاسیون مشتق نیمه استر مالییک اسید، ضمن افزایش حلالیت جزء سولفوسوکسینات در آب با سختی بالا، در عملکرد و ترکنندگی آن افزایش داده شود. واکنش حد واسط اتوکسیلاسیون نامتفارن از افزایش جزء پلی اکسی اتیلنی با جرم ملکولی مختلف (از طریق اتوکسیلاسیون) و یا واکنش مشتق نیمه استر، با پلی اتیلن گلیکول به دست آمد که متعاقبا در نتیجه واکنش با دی سولفیت سدیم به مشتق سدیم ایزواکتیل سولفوسوکسینات تبدیل گردید. نظر به اینکه یک فرمولاسیون پراکندهساز بسته به نوع نفت خام در محدوده مشخصی از تعادل آبدوستی و آبگریزی قادر به انتقال نفت خام و آلودگی نفتی به ستون آبی میباشد، فرمولاسیون با اجزای کنترل کننده آبدوست وآبگریز در محدوده مناسب مجددا تعریف گردید. (نسبت به استفاده خالص از سدیم دی ایزو اکتیل سولفوسوکسینات) لازم به یاد آوری است جزء به کار رفته بایستی دارای ویژگی عدم سمیت، تجزیه پذیری بیولوژیکی و دیگر پارامترهای مطرح در این زمینه باشد. دراین پژوهش اثر بخشی در فرمولاسیون بسته پراکندهساز ابداعی متشکل از میزان بالای سدیم سولفوسوکسینات اتوکسیله 67% در کنار سدیم سولفوسوکسینات تجارتی 33% مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص گردید که با توجه به خصوصیات نفت خام، منو آلکیل سولفوسوکسیناتهای اتوکسیله نقش بسیار مهمی درفرمولاسیونهای پراکندهساز به عنوان زایل کننده لکه های نفتی را دارا میباشند.