ارزیابی وضعیت آموزش الکترونیکی کشور در عصر جهانی شدن

استفاده ی موثر از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش و کار در محیط های آموزش الکترونیکی مستلزم آن است که فراگیران نقش های جدیدی را در فرایند یادگیری بپذیرند. ازجمله اینکه فراگیران باید جست وجوگران اطلاعات باشند و بتوانند درخصوص ارزش اطلاعات وسیعی که در شبکه ی جهانی اینترنت برای استفاده ی آنان موجود است به داوری و ارزشیابی بپردازند. در چنین شرایطی نقش آموزش دهندگان نیز از انتقال دانش و معلومات به تسهیل گر فرایند یادگیری تغییر می یابد. بنابراین آموزش الکترونیکی مستلزم داشتن برنامه ها، سیاست ها، استراتژی ها، اهداف ، روش ها و کلا الگوهای جدید در شرایط کنونی جهانی شدن است.
این پژوهش، با توجه به اهمیت موضوع، در صدد بررسی وضعیت آموزش های الکترونیکی در کشور است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش اجراء توصیفی پیمایشی است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی متخصصان و خبرگان حوزه ی آموزش و پرورش و آموزش عالی اند که با توجه به مشخص نبودن حجم جامعه تعداد 267 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه ی مورد تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه ی 40 گویه ای) استفاده شده است.
نتایج تحقیق نشان می دهد وضعیت مولفه ی قابلیت استفاده شدن و تعامل و مولفه ی انگیزش از مولفه های اصلی آموزش الکترونیکی در سطح مطلوبی قرار دارد. درحالی که از نظر نخبگان و متخصصان نمونه ی مورد پژوهش وضعیت مولفه های جذب، محتواها، پاسخ گویی و کیفیت، اطمینان، تخصص در تدوین محتوا و تعهد در حد ضعیفی قرار دارد.