بررسی اثر تجویز«روی» بر قدرت باروری موش صحرایی نر قرار گرفته در معرض استرس صوتی

هدف از این مطالعه، بررسی اثرات حمایتی عنصر روی(zn) به عنوان یکی از عناصر حیاتی که ارتباط نزدیکی با فعالیت ادوکرینی دارد، در جهت کاهش اثرات جانبی آلودگی صوتی بر میزان هورمون های تستوسترون، LH و FSH و هم چنین قدرت باروری موش صحرایی نر نژاد ویستار می باشد.
در این مطالعه 40 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول(گروه کنترل): در معرض آلودگی صوتی قرار نگرفتند. گروه دوم: به مدت 50 روز در معرض صوت با شدت 120-90 دسی بل وفرکانس 350-300 هرتز قرار گرفتند. گروه های سوم و چهارم: علاوه بر این که در معرض آلودگی صوتی قرار گرقتند، روزانه به مقدار ppm 200 و 500 روی، از راه آب آشامیدنی دریافت کردند. بعد از خون گیری که به منظور تست هورمون ها انجام شد، موش های نر هر گروه با موش های ماده همان نژاد در یک قفس جهت انجام جفت گیری نگه داشته شدند. هر روز صبح موش های ماده دارای پلاک واژینال مثبت را از قفس ها جدا کرده و بعد از گذشت 19 روز کشته شده و شاخ رحم هر موش به منظور شمارش جنین های زنده، غیرزنده و جذب شده بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری آزمون ها در نظر گرفته شد.
یافته های پژوهش: نتایج این مطالعه نشان داد که ترشح هورمون تستوسترون، LH و FSH در موش های صحرایی نر تحت صوت در مقایسه با سه گروه دیگر کاهش معنی داری داشت. هم چنین تعداد جنین های مرده و جذب شده در گروه تحت صوت در مقایسه با سه گروه دیگر افزایش معنی داری داشته است. در این مطالعه مشخص گردید که در گروه های دریافت کننده روی میزان هورمون های فوق و هم چنین تعداد جنین های زنده به دست آمده نسبت به گروه دریافت کننده صوت تنها، به طور معنی داری افزایش یافته است.(P<0.05) با توجه به اثرات بسیار خوب مصرف روی در کاهش اثرات مخرب آلودگی صوت در موش صحرایی پیشنهاد می شود که به منظور بررسی اثر تجویز عنصر روی بر نمونه های انسانی مطالعات دیگری صورت گیرد.