بررسی آثار فرآیند تزریق آب بر بازیافت مخازن گاز-میعانی دارای آبده

از جمله مسائل مربوط به مخازن گاز- میعانی معضل تشکیل میعانات در مخزن است که منجر به کاهش ضریب بازیافت میعانات می شود. جهت پیشگیری از این مشکل باید به شیوهای فشار مخزن را بالا نگه داشت. در این نوشتار تزریق آب به عنوان یک روش حفظ فشار مخزن توسط شبیه ساز سهبعدی مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش پس از گذشت یک سال از تولید، آب در مرز مخزن و آبدهی که نسبتا ضعیف است تزریق می شود. تزریق آب تا زمانی که بر نرخ جریان تولید میعانات تاثیر گذار باشد ادامه می یابد و پس از آن تزریق متوقف شده و مخزن تا زمان ترک به تولید طبیعی2 خود ادامه می دهد. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می دهد فرآیند تزریق آب منجر به کاهش افت فشار مخزن شده و این امر موجب می گردد تا تشکیل میعانات در مخزن مدت زمان قابلملاحظه ای به تعویق بیافتد. همچنین در این حالت میزان اشباع میعانات تشکیل شده در مخزن نیز کمتر از حالت تولید طبیعی است که این امر سبب می شود ضریب بازیافت میعانات گازی در سطح به میزان 1/4 درصد افزایش یابد. لذا این نکته مهم که مخازن گاز- میعانی دارای آبده، به دلیل حفظ فشار ناشی از آبده نسبت به مخازن گاز- میعانی حجمی ضریب بازیافت میعانات بیشتری دارند نیز اثبات میشود. همچنین ضریب بازیافت گاز در اثر حفظ فشار ناشی از تزریق آب از 3/65 درصد برای تولید طبیعی به 2/72 درصد برای سناریوی تزریق آب افزایش یافته است. این امر نشان می دهد که پدیده به تلهافتادن گاز در مناطق مورد هجوم آبده تاثیر زیادی بر تولید گاز ندارد