مطالعه آزمایشگاهی فرآیند تزریق متناوب آب و مخلوط گاز هیدروکربوری -دی اکسیدکربن دریکی از مخازن نفتی ایران و شبیه سازی آزمایش های انجام شده

هم اکنون تزریق گاز یکی از پرکاربردترین روش های ازدیاد برداشت به شمار می رود. به طور معمول جهت افزایش سطح تماس سیالات تزریقی، گاز به طور متناوب با آب تزریق می شود که این فرآیند تزریق متناوب آب و گاز (WAG)1 نام دارد و به صورت گسترده در میادین نفتی مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش، آزمایش های انجام شده روی مغزه ها در شرایط مخزن با استفاده از دستگاه سیلاب زنی مغزه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. آزمایش های تزریق در ترکیب درصد مختلف متان در گاز تزریقی و سه نسبت تزریق 5/0، 1 و 2 انجام شده است. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان می دهد که می توان نسبت تزریق بهینه را 1:1 انتخاب کرد. علاوه بر این با افزایش ترکیب درصد دی اکسیدکربن در گاز تزریقی بازیافت نفت افزایش پیدا می کند که البته با توجه به هزینه بر بودن جداسازی دی اکسیدکربن تولیدی از نیروگاه ها، با وجود زیاد بودن بازیافت نفت، این حالت از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست. متان نیز با توجه به بازیافت کم و فشار امتزاجی زیاد شرایط مساعدی برای تامین فشار عملیاتی تزریق نخواهد داشت. لذا با استفاده از ترکیب این دو گاز هم می توان از خاصیت مطلوب زیاد بودن بازیافت نفت در تزریق دی اکسیدکربن و هم از در دسترس بودن گاز متان در سرچاه بهره برد. مدل شبیه ساز نیز در شرایط فوق قرار گرفته که نتایج آن تا حد قابل قبولی با نتایج آزمایشگاهی مطابقت دارد.