درباره چند استدلال هستی شناسیک گودلی

جردن هوارد سوبل در مقاله 1987، و سپس در کتاب 2004 خود، نشان داد که استدلال هستی شناسیک جدیدی که گودل در سال 1970 پیشنهاد کرد با شکست وجهی مواجه است و درواقع صحیح نیست. سی. انتونی اندرسون در سال 1990 اصلاحاتی پیشنهاد کرد و در آن راه را بر اثبات قضایای سوبل بست و نشان داد که می توان روایتی از استدلال گودل داشت که با شکست وجهی مواجه نباشد. اما گراهام آپی با نقیضه ای که در سال 1996، و سپس 2000، مطرح ساخت نشان داد که استدلال هنوز نتایج نامطلوبی دارد و همچنان می توان در صحت آن شک داشت. الکساندر پراس نیز در مقاله 2009 خود از چند استدلال هستی شناسیک گودلی دفاع کرد که در برابر این نقیضه مصون هستند. در این مقاله، پس از اشاره ای کوتاه به استدلال هستی شناسیک گودل (روایت اسکات)، به انتقادات سوبل، اصلاحات اندرسون، نقیضه آپی و درنهایت استدلال هایی که پراس مطرح کرده است خواهم پرداخت.