آنالیز حساسیت و بررسی عدم قطعیت پارامترهای موثر در برآورد تبخیر- تعرق مرجع در مدل های با ساختار ریاضی متفاوت

یکی از مهمترین مولفه ها برای برآورد نیاز آبی گیاهان در معادله بیلان آب، تبخیر- تعرق می باشد. برای محاسبه این مولفه علاوه بر روش های مستقیم که وقت گیر و هزینه بر است روش های تجربی زیادی مانند روش استاندارد فائو پنمن- مونتیث ارائه شده که به کمک آن ها تبخیر- تعرق مرجع محاسبه می شود. تمامی مدل های برآورد ETo با ساختار ریاضی متفاوت نسبت به پارامترهای هواشناسی در اقلیم های مختلف حساسیت و خطاهای استاندارد متفاوتی دارند. از این رو لازم است عدم قطعیت در ساختار ریاضی این مدل ها تجزیه و تحلیل گردد. در این تحقیق علاوه بر آنالیز حساسیت هفت مدل برآورد ETo نسبت به پارامترهای هواشناسی در ایستگاه کرمان، میزان انحراف استاندارد ETo بر اساس پراش و هم پراشی پارامترها و مشتقات جزیی مرتبه اول و دوم ETo نسبت به این پارامترها بدست آمد. نتایج نشان داد که نااطمینانی داده ها در فصول سرد سال بیشتر از فصول گرم سال بوده و تمامی مدل های منتخب به دو پارامتر Tmax و Tmin حساسیت بیشتری نسبت به سایر پارامترها داشتند. همچنین بیشترین ضریب همبستگی با مقدار 52/0(+) مربوط به جفت پارامتر Rhmax و Rhmin و کمترین آن با مقدار 003/0(+) مربوط به جفت پارامتر U2 و Tmax بدست آمد. دامنه تغییرات انحراف استاندارد ETo در طی سال به ترتیب (49/5-78/0)، (5/8-43/2)، (61/8-75/1)، (03/1-18/0)، (09/1-19/0)، (96/0-16/0) و (56/0-15/0) میلیمتر در روز در مدل های فائو پنمن- مونتیث، بلینی کریدل اصلاح شده، پریستلی تیلور، هارگریوز سامانی، هارگریوز، ایرماک- Rs و ایرماک- Rn حاصل شد. بر اساس داده های این پژوهش در فصول سرد سال که دمای حداقل به سمت صفر میل می کند ΔETo بسیار زیاد (mm d-1 480-) بدست آمد.