تاثیر پرفوران بر علائم خلقی سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی یکی از اختلالات سنین باروری است که به صورت مجموعه ای از علائم خلقی، جسمی و رفتاری در طول فاز ترشحی سیکل قاعدگی به صورت ماهیانه و عود کننده تکرار می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پرفوران بر شدت علائم خلقی سندرم پیش از قاعدگی می باشد.
این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور بوده، نمونه ها شامل 100 دانشجوی دختر خوابگاه های دانشگاه اصفهان بودند که به صورت تصادفی به 2 گروه، پرفوران و دارونما تقسیم شدند و به مدت سه ماه متوالی با دو کپسول پرفوران یا دارونما تحت درمان قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون های تی زوج و ویلکاکسون استفاده شد. برای کلیه آزمون ها 05/0 P< معنی دار تلقی شده است.
نتایج نشان داد کاهش شدت علائم سندرم پیش از قاعدگی بعد از درمان در گروه دارو بیشتر از دارونما بوده، به طوری که میانگین شدت علائم خلقی سه ماه بعد از مصرف پرفوران 64/23 و بعد از مصرف دارونما37/46بود (001/0 p=). نتایج آزمون ویلکاکسون اختلاف معنی داری بین شدت علائم بعد از سه ماه درمان در بین دو گروه را نشان داد. مصرف کنندگان این داروی گیاهی هیچ گونه عارضه ی جانبی را گزارش نکردند.
مقایسه میانگین شدت علائم در بین دو گروه بعد از درمان نشان داد که شدت علائم خلقی بعد از مصرف دارو در گروه پرفوران کمتر از گروه دارونما است. می توان از پرفوران جهت کاهش علائم خلقی سندرم پیش از قاعدگی استفاده نمود.