بررسی کاربرد عناصر فرهنگ عامه (فولکلور) در آثار داستانی صادق هدایت

صادق هدایت یکی از نخستین نویسندگان و پژوهش گرانی است که با فرهنگ عامه ی مردم ایران برخورد علمی و دقیق داشت. وی ضمن پژوهش در فرهنگ عامه (فولکلور) در داستان های خود نیز از این عناصر استفاده کرد و تصویری روشن از فرهنگ و آداب و رسوم سرزمین خود در آن ارائه داد. داستان های هدایت به عنوان مهم ترین بخش از آثار او و به عنوان یکی از نمونه های فرهنگی، تجلی گاه بسیاری از عناصر فرهنگ عامه است که با بررسی و مطالعه ی آن ها می توان علاوه بر آشنایی با این باورها و اعتقادات، از سرگذشت فرهنگی مردم ایران نیز آگاهی پیدا کرد. در این مقاله برآنیم تا به بررسی جلوه های فرهنگ عامه (فولکلور) در داستان های هدایت بپردازیم و نحوه ی به کارگیری این عناصر را در داستان های او مورد بررسی قرار دهیم. به این منظور پس از طرح مباحثی در مورد فرهنگ عامه(فولکلور) و موارد شمول و قلمرو آن، به تقسیم بندی این عناصر در داستان های هدایت پرداخته ایم و آن ها را به چهار دسته ی آداب و رسوم و اعتقادات، اشعار و ترانه های عامیانه، ضرب المثل ها و زبان عامیانه تقسیم کرده ایم و با ارائه ی جدول آماری به بررسی کاربرد این عناصر در داستان های هدایت پرداخته ایم.