پیش بینی رفتار آی یو دی گذاری در زنان سنین باروری با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده

آی یو دی، یکی از ایمن ترین روش های جلوگیری از بارداری است که در ایران در مقایسه با سایر جوامع، مورد استقبال قرار نگرفته است. در تحلیل عوامل موثر بر رفتار آی یو دی گذاری می توان به عوامل فردی، اجتماعی و محیطی اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده رفتار آی یو دی گذاری در زنان سنین باروری شهر مشهد با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.
این مطالعه همبستگی در سال 91-1390 بر روی 400 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دولتی شهر مشهد انجام شد. افراد به صورت طبقه ای خوشه ایانتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه سنجش آگاهی در مورد آی یو دی و پرسشنامه پژوهشگر ساخته مورد بررسی قرار گرفتند. روایی پرسشنامه ها با روایی محتوا و پایایی آنها با ضریب آلفا کرونباخ تعیین شد (94/0-75/0). رفتار آی یو دی گذاری سه ماه پس از تکمیل پرسشنامه ها بررسی شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 5/11) و روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی و لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین سن واحدهای پژوهش 01/5±8/27 سال بود. سازه های تئوری رفتاری برنامه ریزی شده در مجموع 36% قصد و 14% رفتار آی یو دی گذاری را پیش بینی کردند. هنجارهای انتزاعی (213/0=β) و قصد (179/0=β) پیش بینی کننده های قوی رفتار آی یو دی گذاری بودند.
تئوری رفتار برنامه ریزی شده، پیش بینی کننده قوی برای قصد آی یو دی گذاری بوده، اما برای رفتار آی یو دی گذاری، پیش بینی کننده نسبتا ضعیفی می باشد.