بررسی تاثیر فعالیتهای موسیقایی برعملکرد اجرایی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا

اسکیزوفرنیا یک آسیب شدید روانی توام با اختلال در عملکردهای اجرایی است. از آنجایی که برخی از مشکلات عملکرد اجرایی میتوانند با آموزش بهبود یابند، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر فعالیتهای موسیقایی بر عملکرد اجرایی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا صورت گرفته است.
این پژوهش یک کارآزمایی بالینی بود که با شماره IR138812053419N1 ثبت شده است. 56 بیمار عضو انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنیا به شکل نمونه گیری در دسترس بطور تصادفی به دو گروه 30 نفره مداخله و 26 نفره کنترل تقسیم شدند. سپس گروه مداخله به مدت 24 جلسه در برنامه موسیقی درمانی شرکت داده شد. نمرات عملکرد اجرایی هر دو گروه به کمک آزمون های استروپ، برج لندن، پوردوپگ بورد و دسته بندی کارتهای ویسکانسین در مراحل پیش آزمون و پس آزمون گردآوری شدند.
در گروه مداخله، نمرات آزمون استروپ بعد از مداخله افزایش داشته اما بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد (p>0/05). در آزمون برج لندن با وجود عدم معناداری یافته ها (P>0/05) گروه مداخله بعد از دوره با سرعت کمتر و در عین حال امتیاز بیشتر آزمون را انجام داده است. آزمون پوردوپگ بورد نیز نتایج معناداری را نشان نداد (P>0/05). در آزمون ویسکانسین تفاوت معنادار بین دو گروه دیده شد (P<0/05) و گروه مداخله عملکرد بهتری بعد از مداخله داشته است.
موسیقی در بالا بردن نمرات عملکرد اجرایی می تواند موثر باشد اما برای ملاحظه تاثیرات چشمگیرتر نیاز به عواملی همچون حجم نمونه وسیع تر و دوره های پیگیری می باشد.