بهینه سازی سیستم های ژنراتور ترموالکتریکی چند مرحله ای به روش بهینه سازی اجتماع ذرات

هدف این مقاله بهینه سازی سیستم های ژنراتور ترموالکتریک چندمرحله ای و تحلیل نتایج بدست آمده است. ابتدا حداکثر بازده و توان تولید شده خروجی از سیستم در سیستم های ترموالکتریک چندمرحله ای که مراحل آن، هم به صورت اتصال سری و هم به صورت اتصال موازی الکتریکی به هم مرتبط شده اند، محاسبه شده و کارآیی این سیستم ها با یکدیگر مقایسه و اولویت استفاده از هر یک از سیستم های بررسی شده در دمای کارکردش تعیین می شود. همچنین حساسیت متغیرهای بهینه سازی و اثر دمای سطوح بر روی بازده بهینه تعیین می شود. در این پژوهش، برخلاف برخی پژوهش های انجام شده که از خواص مواد ترموالکتریک در دمای میانگین دمای سطح گرم و سرد کل سیستم استفاده می شود، از دمای میانگین دماهای کارکرد هر مرحله از سیستم استفاده می شود. روشی که ما برای بهینه سازی سیستم مورد استفاده قرار دادیم، روش بهینه سازی اجتماع ذرات (PSO) است که روشی قدرتمند و سریع در حل مسائل بخصوص مسائل پیوسته می باشد.