بررسی تاثیر آموزش مراقبت های ویژه بر استرس و کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی 12-4 ساله شهر تهران

وجود کودک مبتلا به فلج مغزی، مادران را در معرض استرس های مراقبتی قرار می دهد و کیفیت زندگی آنان را در تمامی ابعاد متاثر می سازد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف، تعیین میزان تاثیر برنامه آموزش مراقبت های ویژه بر استرس و کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی انجام گردید.

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که با انتخاب تصادفی دو گروه آزمون (29 نفر) و شاهد (25 نفر) انجام شد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه منابع و استرس، پرسش نامه کیفیت زندگی 36-SF (Short form-36) و اطلاعات دموگرافیک بود. داده ها قبل و سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سن مادران در گروه شاهد 9/4 ± 8/32 سال و در گروه آزمایش 4/4 ± 3/35 سال بود و میانگین سن کودکان در گروه شاهد 1/2 ± 2/6 سال و در گروه آزمایش 8/2 ± 0/7 سال بود. آزمون آماری Independent t بین ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله، اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0 > P)، اما تنها در دو خرده مقیاس عملکرد جسمی و سلامت عاطفی اختلاف معنی دار یافت نشد (05/0 < P). همچنین در تمامی ابعاد استرس اختلاف معنی داری بین دو گروه رویت گردید (05/0 > P).

اجرای برنامه آموزش مراقبت های ویژه بر کاهش استرس و ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی موثر می باشد.