مطالعه ی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاه شاتره (Fumaria Parviflora) بر التهاب ناشی از کاراژینان در پنجه ی پای موش صحرایی نر

با توجه به وجود ترکیباتی با اثرات ضد التهابی مانند اسید فوماریک، فلاونوئیدهای فومارین و ترکیبات فنلی در گیاه شاتره و سابقه ی کاربری آنها برای بیماری های پوستی، اگزما و رفع خارش، در این مطالعه اثر ضد التهابی شاتره مورد بررسی قرار گرفت.
از موش های صحرایی نر ویستار در محدوده ی وزنی 150-180 گرم استفاده شد. برای تهیه ی عصاره ی هیدروالکلی، پودر خشک گیاه در اتانول 70/. خیسانده و عصاره ی حاصل تغلیظ شد. موش ها در هفت گروه ده تایی تقسیم شدند. پنج گروه درمانی، دوزهای200، 400،600، 800 و mg/kg1000 از عصاره ی شاتره، کنترل مثبت دوز mg/kg300 آسپیرین و کنترل منفی دوز mL/kg 5 سرم فیزیولوژی را از طریق تزریق صفاقی دریافت نمودند. نیم ساعت بعد به کف پنجه ی پای موش ها، 100 میکرولیتر کاراژینان 1 درصد از طریق زیر جلدی تزریق و سپس حجم پنجه ی پای موش ها، در طی پنج ساعت، هر ساعت یک بار، با دستگاه Plethysmometer اندازه گیری و درصد تغییرات محاسبه شد.
دوزهای200 و mg/kg400 از عصاره، تاثیر کمتری در کاهش ادم داشتند. اما گروه های دریافت کننده ی دوزهای 600، 800 و mg/kg1000 عصاره، در مقایسه با گروه دریافت کننده ی آسپیرین، کاهش ادم بیشتری را نشان دادند، ولی به لحاظ آماری این اختلاف معنادار (05/0>p) نبود.
دوزهای 600، 800 و mg/kg1000 از عصاره و آسپیرین (mg/kg300) توانستند به طور معنا داری در مقایسه با گروه دریافت کننده ی سرم فیزیولوژی، موجب کاهش ادم پنجه ی پا شوند. دوز mg/kg800 از عصاره به علت اثرات جانبی احتمالی کمتر، مطلوب ترین دوز شناخته شد. با بررسی در زمینه ی سمیت این عصاره، از آن می توان برای کاهش مقدار دریافتی داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی سود جست.