آموزش معیارهای اخلاق پژوهش: ضرورتی انکارناپذیر در برنامه های درسی آموزش عالی

با توجه به اهمیت رعایت اصول اخلاق پژوهشی در روند تحقیق و لزوم آموزش آن در برنامه های درسی، مطالعه حاضر با هدف بررسی نگرش دانشجویان دکتری نسبت به رعایت اصول اخلاق پژوهش با تاکید بر اهمیت آموزش اخلاقیات پژوهشی صورت پذیرفته است.
مطالعه حاضر، کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه شامل کلیه دانشجویان دکتری دانشگاه فردوسی مشهد است که در سال تحصیلی 89-90 در دانشکده های مختلف این دانشگاه مشغول به تحصیل می باشند. 186 دانشجو از گروه های مختلف، طبق فرمول حجم نمونه و به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب و پرسشنامه اخلاق پژوهشی سیلور را تکمیل نمودند.
1. دانشجویان مورد بررسی به جز در مولفه تحلیل داده ها، در نمره کلی اخلاق در پژوهش و سایر مولفه های آن به حد مطلوبی دست یافته اند. 2. دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر در سطح مطلوب تری از اخلاق در پژوهش قرار دارند.3. بین سه گروه علوم انسانی، تجربی و مهندسی تفاوت معناداری بین میانگین نمره اخلاق پژوهش وجود ندارد. 4. بین میزان اخلاق پژوهشی دانشجویانی که آموزش اخلاق پژوهش را کسب کرده اند با گروهی که این آموزش ها را کسب نکرده اند، تفاوت معناداری وجود دارد. 5. بین نوع آموزش، در میزان اخلاق پژوهشی تفاوت معناداری وجود ندارد. 6. بین میانگین نمره اخلاق در پژوهش دانشجویان علاقه مند به فعالیت های پژوهشی و دانشجویان غیر علاقه مند تفاوت معناداری وجود دارد.
با عنایت به یافته های فوق، توجه به آموزش اصول اخلاقی در روند تحقیق به عنوان بعد مغفول فعالیت های پژوهشی در برنامه های درسی آموزش عالی توصیه می شود.