کمی سازی پارامترهای نفوذ آب به خاک با استفاده از مقیاس سازی

برای کمی سازی و آنالیز تغییرپذیری پارامترهای نفوذ آب به خاک در یک پهنه وسیع، در چهار هزار هکتار از اراضی دشت کوار شیراز و در 161 سایت در یک شبکه منظم 500×500 متری، نفوذ آب به خاک با استفاده از استوانه های دوگانه اندازه گیری شد. داده های حاصله به سه مدل نفوذ آب به خاک برازش داده شد. مدل دو پارامتری فیلیپ با بالاترین ضریب تبیین به عنوان بهترین مدل انتخاب شد. سرعت نفوذ پایه با میانگین 69‎/6، از 11‎/1 تا 11‎/31 سانتی متر بر ساعت متغیر بود. ضریب جذبی و انتقالی مدل فوق تغییرات گسترده ای داشت. این دو پارامتر به ترتیب براساس عامل مقیاس سازی Sα و Aα محاسبه شد و داده های نفوذ آب به خاک مقیاس بندی شد. مقیاس سازی حاصله از Aα، بهتر از مقیاس سازی Sα بود. سپس فاکتور مقیاس سازی بهینه (optα) با روش حداقل مربعات به دست آمد. فاکتورهای مقیاس سازی براساس میانگین حسابی، هندسی و هارمونی Sα و Aα، نیز برای مقیاس سازی محاسبه شدند. نتایج نشان داد مقیاس بندی داده های نفوذ آب به خاک بر اساس فاکتور مقیاس سازی optα و فاکتورهای مقیاس سازی حاصل از میانگین هارمونی Sα و Aα بهتر از دیگر فاکتورهای مقیاس سازی بودند.