مقایسه مدل های هیدرولوژی روندیابی سیل در رودخانه ها
روندیابی سیلاب رویه ای است که برای بررسی تغییرات اوج، زمان تا اوج و زمان تداوم هیدروگراف سیلاب درطول کانال های باز استفاده می شود. این رویه بسته به شرایط و اطلاعات موجود از رودخانه می تواند با کمک رویه های هیدرولیکی و هیدرولوژی انجام پذیرد. در این تحقیق جنبه های مختلف مدل های هیدرولوژی شامل رویه های ماسکینگام خطی، ماسکینگام غیرخطی، کانوکس، آت کین اصلاح شده و مقادیر اجرایی از طریق چهار مثال سنگ محک و همچنین بررسی میدانی در رودخانه کارون با استفاده از هشت سیلاب مشاهداتی، بررسی شده است. همچنین حل عددی معادلات سنت ونانت با درنظر گرفتن تمامی ترم های معادله ممنتم به عنوان یک رویه هیدرولیکی برای مقایسه نتایج، مد نظر است. معیارهای که برای ارزیابی مدل ها استفاده شده اند، شامل معیارهای فروکش دبی اوج(ε)، تاخیر زمانی دبی اوج (ξ) و متوسط درصد خطای نسبی (E) هستند. نتایج نشان می دهد که عامل اصلی برای بررسی کارآیی یک مدل هیدرولوژی معادله میان دبی و ذخیره است که به مشخصات هیدرولوژی و هیدرولیکی بازه رودخانه و مشخصات ذخیره موقت آن مرتبط است. همچنین می توان گفت که دو مدل ماسکینگام خطی و غیرخطی به عنوان کاراترین مدل های هیدرولوژی برای استفاده در طراحی ها، در نبود داده های موردنیاز برای مدل موج دینامیکی، پیشنهاد می شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.