اثرات آمیگدالین بر ساختار مورفولوژیک قشر مخچه موش سوری

گزارشات ضد و نقیضی از مسمومیت و حتی مرگ به دنبال مصرف بیش از حد آمیگدالین به عنوان یک داروی ضد سرطان وجود دارد. در مطالعه حاضر اثرات آمیگدالین بر ساختار مورفولوژیک قشر مخچه موش سوری بررسی شد.
در این مطالعه تجربی، 32 سر موش سفید کوچک آزمایشگاهی به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. در گروه شاهد، به موش ها سالین نرمال تزریق گردید در حالی که به 3 گروه دیگر، آمیگدالین با دوز 10، 25 و 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی تزریق گردید. سه روز بعد از آخرین تزریق آمیگدالین، حیوانات بیهوش شدند و پس از تهیه لام های میکروسکوپی، تعداد و ارتفاع سلول های پورکنژ و ضخامت لایه های قشر مخچه در گروه ها تعیین شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس، کروسکال والیس و تست تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شدند.
اندازه سلول های پورکنژ، ضخامت لایه های گرانولر و مولکولار مخچه در هیچ یک از گروه ها اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>)، ولی تعداد سلول های پورکنژ فقط در گروه آمیگدالین 10 (34/0 ± 9) نسبت به گروه شاهد (34/0 ± 11) و گروه آمیگدالین 25 (44/0 ± 11) نسبت به گروه آمیگدالین 10 (34/0 ± 9) تفاوت معنی داری را نشان دادند (05/0>P).
نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق آمیگدالین با غلظت mg/ml10 می تواند با کاهش تعداد سلول های پورکنژ باعث اثرات منفی در ساختار قشر مخچه موش سوری شود.