رابطه هوش هیجانی با استعداد اعتیاد دانش آموزان پسر دوره پیش دانشگاهی شهرستان شهرکرد

ویژگی ها و شرایط نامساعد رشد عاطفی و هیجانی نوجوانان و جوانان می تواند زمینه ساز گرایش به اعتیاد باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی با استعداد اعتیاد دانش آموزان انجام شده است.
در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر دوره پیش دانشگاهی شهرستان شهرکرد در سال تحصیلی 90-89 تشکیل می دادند تعداد 112 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن و سنجش استعداد اعتیاد (APS test) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل گردیدند.
نتایج نشان داد بین مولفه های درک هیجانی (دانش آموزان شهر و روستا هر دو 37/0-=r، 05/0>P)، نظم جویی هیجانی (دانش آموزان شهر 63/0-=r، 01/0>P، دانش آموزان روستا 60/0-=r، 01/0>P) و بکارگیری هیجانی (دانش آموزان شهر و روستا به ترتیب 49/0-=r، 01/0>P و 0.51-=r، 01/0>P) با استعداد اعتیاد رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. مولفه های اداراک و نظم جویی هیجانی قدرت پیش بینی استعداد اعتیاد را نشان دادند (01/0>P).
با توجه به یافته های پژوهش حاضر، نقصان هوش هیجانی یکی ازعوامل موثر در گرایش دانش آموزان به مصرف مواد مخدر می باشد، براین اساس آموزش هوش هیجانی به دانش آموزان ضروری می باشد.