بررسی نحوه برقراری ارتباط دانشجویان گروه علوم پزشکی با مددجویان، در بخش لیبر بیمارستان های منتخب شهر تهران

ارتباط پزشک با بیمار فقط بر رضایت بیمار از فرایند درمان اثر ندارد بلکه بر یاد آوری اطلاعات، پیروی از دستورات، میزان فشار و سطح گلوکز خون بیماران نیز اثر دارد و ارتباط موثر می تواند باعث کاهش شکایت های ناشی از اقدامات غلط گردد.
در این پژوهش توصیفی عملکرد ارتباطی 39 دانشجوی علوم پزشکی که به روش سرشماری انتخاب شدند، با 200 مددجوی بستری در بخش لیبر 5 بیمارستان منتخب شهر تهران که این افراد به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار مطالعه یک چک لیست مشاهده ای پژوهشگر ساخته و دو فرم اطلاعات دموگرافیک دانشجو و مددجو بود. اطلاعات با کمک آمار توصیفی و نرم افزار Spss نسخه ی 17 مورد بررسی قرار گرفتند.
بحث: برقراری ارتباط مناسب می تواند نقش مهمی در فرایند ایجاد اطمینان به کادر درمان، سرعت تشخیص و درمان کارآمدتر داشته باشد، این نکته توجه خاص اساتید و برنامه ریزان تحصیلی، در راستای توجه بیشتر به آموزش مهارت های ارتباطی به دانشجویان گروه علوم پزشکی را بیان می نماید.
نمره عملکرد دانشجویان در حیطه برقراری ارتباط با مددجو 24/45 بود که در این پژوهش بیانگر عملکرد ارتباطی در حد متوسط است.