ارتباط مولفه های پنج گانه هوش عاطفی و راهبردهای مدیریت تعارض در میان مدیران ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی

هدف این پژوهش بررسی ارتباط مولفه های هوش عاطفی با راهبردهای مدیریت تعارض در کلیه مدیران ستادی و صفی اداره کل تربیت بدنی استان آذربایجان غربی و ادارات شهرستان های تابع و نیز ر و سای هیئت های ورزشی استان به تعداد 85 نفر است. حجم نمونه برابر با کل جامعه آماری است. پژوهش از نوع همبستگی است که به شیوه میدانی انجام شده است. برای گردآوری اطلاعات پژوهش، از دو پرسشنامه روا و پایا (هوش عاطفی شرینگ با پایایی 81/0 α= و راهبردهای مدیریت تعارض رابینز با پایایی 85 /0 α=) و همچنین پرسشنامه مشخصات فردی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد هوش عاطفی و مدیریت تعارض با راهبرد راه حل گرایی رابطه مثبت و معنی دار و هوش عاطفی با راهبردهای عدم مقابله و کنترل رابطه منفی و معنی دار دارد. بین راهبرد راه حل گرایی با پنج مولفه هوش عاطفی ارتباط مثبت و معنی دار و بین راهبرد عدم مقابله با مولفه های آگاهی اجتماعی و مهارت های اجتماعی ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد و با مولفه های خودآگاهی، مدیریت خود و خودانگیزی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین راهبرد کنترل و مولفه های خودآگاهی، مهارت های اجتماعی و خودانگیزی ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد و با مولفه های آگاهی اجتماعی و مدیریت خود ارتباط معنی داری مشاهده نشد. یافته ها نشان می دهند که برای مدیران با توانمندی های زیاد در هوش عاطفی، راهبرد راه حل گرایی موثرترین راهبرد حل تعارض است. برای مدیرانی با آگاهی اجتماعی و مهارت های اجتماعی خوب، استفاده کمتر از راهبرد عدم مقابله مناسب است و به مدیرانی که خودآگاهی، مهارت های اجتماعی و خودانگیزی زیادی دارند، پیشنهاد می شود برای حل تعارض در سازمان از راهبرد کنترل استفاده کنند.