بررسی مشارکت مردان در مراقبتهای دوران بارداری و زایمان و عوامل موثر بر آن

افزایش رویکرد جهانی در 15 سال اخیر به موضوع مشارکت مردان در مراقبت ها و برنامه های بهداشت باروری، ضرورت انجام پژوهش های و نیز تشویق مردان جهت به عهده گرفتن مسئولیت هایی در رابطه با خود و خانواده را ایجاد کرده است. پژوهش حاضربه منظور تعیین مشارکت مردان در درمانگاه های بهداشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درمراقبت های دوران بارداری و زایمان در سال 1388انجام شد.
این مطالعه به روش توصیفی بر روی400 مردکه دارای حداقل یک فرزند زیر 2 سال و پرونده خانوار در درمانگاه های بهداشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بودند انجام گرفت، نمونه گیری به صورت غیر تصادفی و مستمر و ابزار پژوهش پرسشنامه بود. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بر اساس یافته های پژوهش میانگین سن شرکت کنندگان 56/5 ± 27/37 سال، 2/60 درصد دارای یک فرزند و بارداری در 8/24 درصد به صورت برنامه ریزی شده بود. درکل2/74 درصد مردان مشارکت خوب و 25 درصد مشارکت نسبی داشتند80 درصد نمونه ها از آگاهی خوب و 11 درصد از آگاهی نسبی برخوردار بودند. بین مشارکت و میزان تحصیلات ارتباط معنی دار وجود داشت (0001/0p<). چنانچه با افزایش تحصیلات، مشارکت کم می شد. همچنین بین مشارکت و شغل ارتباط معنی دار وجود داشت (0001/0p<). بیشترین مشارکت 9/83 درصد در مردانی که شغلشان کار فرما بود مشاهده شد. بین مدت ازدواج و مشارکت نیزارتباط معنی دار (0001/0p<) وجود داشت. ارتباط مشارکت با نوع بارداری نیز معنی دار بود (0001/0p<)، چنانکه مشارکت در بارداری برنامه ریزی شده بیشتر بود.
نتایج این پژوهش نشان دهنده مشارکت خوب مردان در مراقبت های دوران بارداری و زایمان است که نمایانگر وجود بستر مناسب برای برگزاری برنامه های آموزشی توسط افرادکارشناس در فرصت های موجود مانتد کلاس های آموزش دوران بارداری و مشاوره قبل ازازدواج است که می تواند موجبات ارتقاء و تداوم مشارکت مردان را فراهم آورد.