بررسی ارتباط پلی مورفیسم G/C 765- ژن سیکلواکسیژناژ 2 با سرطان ریه در جمعیت اصفهان

دو نوع آنزیم سیکلواکسیژناژ 1 و 2 در انسان وجود دارد که فعالیت آنها باعث تولید پروستاگلندین ها می گردد. پروستاگلندین ها در فعالیت های متعدد از جمله سیستم ایمنی، تنظیم قطر رگ ها، تقسیم سلولی و رگ زایی ایفای نقش می کنند. گزارشاتی مبنی بر افزایش بیان آنزیم در مراحل شروع، گسترش و فعالیت متاستازی سرطان هایی همچون حنجره، معده و روده بزرگ ارائه شده است. هدف از مطالعه حاضر نقش پلی مورفیسم -765G/C در پروموتر ژن سیکلواکسیناژ 2 با سرطان ریه و گروه شاهد آن ها در جمعیت اصفهان بود.
تحقیق با روش مورد- شاهدی انجام گرفت. تعیین ژنوتیپ سیکلواکسیژناژ 2 در 120 بیمار سرطان ریه و 110 کنترل با استفاده از تکنیک چند شکلی طولی قطعات DNA با استفاده از آنزیم های محدودالاثر- واکنش زنجیره ای پلی مراز (RFLP-PCR) بر روی DNA ژنومیک استخراج شده از نمونه تام خون انجام شد. شمار ژنوتیپ های مشاهده شده با شمار مورد انتظار برای جمعیت در تعادل هاردی واینبرگ با استفاده از آزمون کای دو مقایسه شد. اختلافات ژنوتیپ ها و آلل ها بین گروه ها با استفاده از آنالیز نسبت شانس (OR) آزموده شد.
ژنوتیپ GG پلی مورفیسم -765G/C در بیماران (5/62%) نسبت به گروه کنترل (45/55%) افزایش معنی دار آماری از خود نشان نداد (6/0P<). اما وقتی که بیماران به دو گروه متاستازی و غیر متاستازی تقسیم شدند، ارتباط ضعیفی بین ژنوتیپ GG پلی مورفیسمG/C با متاستاز مشاهده شد (04/0P<).
به نظر می رسد که پلی مورفیسم -765G/C ژن سیکلو اکسیژناژ 2 با شروع سرطان ریه ارتباطی ندارد، ولی ارتباط آماری ضعیفی بین پلی مورفیسم با فعالیت متاستازی مشاهده می گردد.