تاثیر محلول های مختلف نگهداری بر مدت ماندگاری برگ بریده گیاه سیکاس و برخی تغییرات فیزیولوژیکی آن

افزایش مصرف گیاهان برگ بریده در سال های اخیر حاکی از افزایش اهمیت زیبایی شناسی و اشتغال زایی این گیاهان می باشد. یکی از مهم ترین این گیاهان، برگ بریده سیکاس (Cycas. sp) با کاربردهای تزئینی متفاوت است. جهت افزایش عمر پس از برداشت این گیاه، آزمایشی بر اساس طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش از چهار سطح مختلف هورمون جیبرلین و تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین (هریک با سطوح 0، 50، 100 و 150پی پی ام) به صورت متقابل استفاده شد. در تمام تیمارها به غیر از تیمار شاهد آب مقطر، از نیترات نقره با غلظت ثابت 40 پی پی ام و ساکاروز با غلظت ثابت 3درصد استفاده شد. در این آزمایش طول مدت ماندگاری و کیفیت ظاهری برگ ها، میزان مواد جامد محلول، وزن تر و وزن خشک برگ سیکاس مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد جیبرلین اثر بسیار مثبتی در افزایش عمر برگ ها، حفظ کیفیت ظاهری و مواد جامد محلول و نیز تاخیر در کاهش وزن تر برگ ها داشت. با این وجود برخلاف انتظار مصرف غلظت های بالای سایتوکنین دوره نگهداری برگ را کاهش داد. بهترین تیمارها، تیمار 50 پی پی ام اسید جیبرلیک و بدون بنزیل آدنین بود که عمر برگ ها را به 101روز رساند که نوعی رکورد برای عمر انباری گیاهان برگ بریده در ایران بوده است. تیمار بعدی تیمار 100پی پی ام اسید جیبرلیک بدون بنزیل آدنین بود که عمر برگ ها را به 90 روز رساند. در این دو تیمار بیشترین میزان مواد جامد محلول و وزن تر مشاهده شد و کیفیت ظاهری برگ ها در طی مراحل نگهداری حفظ گردید، همچنین تخریب برگ ها با سرعت کمتری نسبت به سایر تیمارها صورت گرفت.