پراکندگی قدرت در لیگ حرفه ای فوتبال ایران و لیگ های برتر اروپا با استفاده از شاخص های اقتصادی (K تیم برتر، منحنی لورنز و ضریب جینی)

در دهه اخیر، مقوله تعادل رقابتی لیگ های حرفه ای در رشته اقتصاد ورزش توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش بینی هواداران در مورد این که چه تیمی برنده خواهد شد، اطلاق می شود. لیگ های ورزشی برای پویا بودن و باقی ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، به سطح بهینه ای از تعادل رقابتی نیاز دارند. در این مقاله «تعادل رقابتی قهرمانی [1]» لیگ حرفه ای فوتبال ایران و 5 لیگ برتر اروپا (انگلستان، آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا) مقایسه شد. بدین منظور، داده های دوره زمانی 2001- 2010 لیگ حرفه ای ایران و کشورهای مذکور جمع آوری شد. برای محاسبه تعادل رقابتی در مقاله حاضر از شاخص های k برتر، ضریب جینی و منحنی لورنز استفاده شد. نتایج نشان داد تعادل رقابتی قهرمانی با استفاده از شاخص«k تیم برتر لیگ»، در لیگ ایران در بهترین وضعیت و در ایتالیا و انگلستان در بدترین حالت خود است. بر اساس ضریب جینی، به ترتیب ایران، آلمان و فرانسه بهترین حالت و کشورهای انگلستان، اسپانیا و ایتالیا وضعیت برابری دارند. وضعیت بهتر تعادل رقابتی لیگ ایران را می توان به فاصله گرفتن وضعیت فوتبال ایران از حالت دو قطبی و تعادل قدرت بین تیم های شهرستانی و پایتخت نسبت داد. بنابراین بنظر می رسد لیگ حرفه ای ایران پتانسیل مناسبی جهت درآمدزایی و توسعه اقتصادی دارد.