اثیر کم آبیاری و روش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف ذرت شیرین (Zea mays L. var Sccharata

به منظور بررسی اثر کم آبیاری بر عملکرد و اجزای عمکلرد ارقام مختلف ذرت شیرین، تحقیقی در سال 1389، در قالب اسپلیت پلات فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل مقادیر مختلف آبیاری (تامین 100، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه) و در کرت های فرعی سه رقم دانه طلائی(Ksc403)، مریت و آبسیژن و دو روش کاشت روی پشته و کف جوی به صورت فاکتوریل قرار گرفت. صفات طول بلال، قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف دانه در بلال، عمق دانه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، بیوماس اندام های هوایی، شاخص برداشت و طول دوره گرده افشانی تا کاکل دهی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که کم آبیاری سبب کاهش معنی دار کلیه صفات مورد ارزیابی به جز شاخص برداشت شد. همچنین همه صفات مورد ارزیابی تحت تاثیر رقم قرار گرفت. اثر متقابل رقم و روش کاشت بر وزن هزار دانه و عمق دانه موثر بود. بیشترین عملکرد دانه (2/15 تن در هکتار)، مربوط به تیمار آبیاری تامین 100 درصد نیاز آبی و کمترین عملکرد (6/8 تن در هکتار) مربوط به تیمار تامین 60درصد نیاز آبی بود. رقم مریت بیشترین عملکرد دانه (9/15 تن در هکتار) و رقم دانه طلائی کمترین عملکرد دانه (8/8 تن در هکتار) را تولید کردند. شاخص برداشت ارقام مختلف تحت تاثیر کم آبی قرار نگرفت. نتایج این آزمایش نشان داد کم آبیاری اجزای عملکرد و عملکرد دانه همه ارقام را کاهش می دهد.