رابطه درک جملات موصولی و درک متن: ابزار سنجش درک نحوی

یکی از دلایل عدم درک مطلب، آشنا نبودن با ساخت های نحوی است. خوانندگان مبتدی توانایی تشخیص ساختارهای نحوی را ندارند و به جای پردازش متن به صورت واحدهای معنادار بیشتر به خواندن واژه به واژه تمایل دارند. بند موصولی به دلیل ویژگی های نحوی و معنایی خود همواره مورد توجه خاص محققان در بررسی درک نحوی بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه درک نحوی جملات موصولی با درک متن در زبان فارسی و نیز مطالعه تولید ابزار مناسب به منظور سنجش درک جمله های موصولی زبان فارسی است.
روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بوده و در آن از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. در این پژوهش از میان مدارس دخترانه و پسرانه سه منطقه در تهران، 160 دانش آموز پایه چهارم دبستان با روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش درک متن از آزمون های پرلز و برای سنجش درک نحوی از آزمون محقق ساخته استفاده شد.
یافته های این پژوهش نشان داد که درک نحوی جمله های موصولی به طرز معناداری درک متن را پیش بینی می کند.
درک نحوی یکی از عوامل موثر در درک متن است و از این رو می بایست مورد توجه برنامه ریزان آموزشی قرار گیرد تا از طریق آموزش ساختار نحوی جمله های زبان فارسی، مسیر درک متن برای دانش آموزان هموار شود.