اثرات تمرین هوازی بر مولکول چسبان سلولی و نیمرخ لیپیدی در زنان سالمند دارای اضافه وزن

خطر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی را به طور معمول با اندازه گیری نیمرخ لیپیدی برآورد می کنند. اما در بعضی افراد دارای نیمرخ لیپیدی طبیعی نیز بیماری های قلبی – عروقی دیده می شود. از این رو، محققان در پی یافتن شاخ ص های حساس تری از قبیل مولکول چسبان سلولی هستند. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثرات 8 هفته تمرین هوازی بر1-sICAM ونیمرخ لیپیدی در زنان سالمند ایرانی دارای اضافه وزن تعیین شد.

در این مطالعه نیمه تجربی، 40 نفر زن سالمند دارای اضافه وزن که هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل7/64±25/70 سال و تجربی 7/39±73/65 سال) تقسیم شدند. از همه آزمودنی ها در قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی در حالت ناشتاخون گیری به عمل آمد. تمرین ها با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام شد . آزمون کلموگروف اسمیرونوف نشان داد که توزیع داد ها نرمال است، بنابراین، برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه ازآزمون t هم بسته و برای مقایسه ی تغییرات بین گروهی از آزمونt مستقل در سطح معنی داری 05/0>P استفاده شد.

پس از 8 هفته تمرین هوازی، سطوح،LDL-C ،TC ،TG BMI و sICAM-1 در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش و HDL-C آنها افزایش غیر معنی داری داشت 05/0>P اما در سطوح TC و HDL-C تغییر معنی داری مشاهده نشد05/0>P.

تمرین هوازی با کاهش سطوح شاخص التهابی ،1-sICAM ممکن است نقش به سزایی در پیش گیری و کنترل بیماری های قلبی – عروقی سالمندان داشته باشد. همچنین، با توجه به این حقیقت که1- sICAM شاخصی حساس تر از نیمرخ لیپیدی است ، اندازه گیری آن برای ارزیابی دقیق تر احتمال بروز بیماری های قلبی– عروقی منطقی به نظر می رسد.