اثر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر غلظت پلاسمایی سایتوکاین های ضد التهابی و تستوسترون در مردان غیر فعال

افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد.

20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترلn=9 و تمرین هوازی (n=11) تقسیم بندی شدند. در شرایط پایه و پس از هفته های پنجم و دهم تمرین غلظت پلاسمایی IL-10 ،IL-4 و تستوسترون به روش الایزا و درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن WHR (و شاخص توده بدن (BMI) اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین هوازی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید.

تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین هوازی شدید باعث افزایش VO2max و(00/0-p)و کاهش درصد چربی بدن و(04/0-p)می شود در حالی که غلظت پلاسمای IL-4 و(37/0-P)و IL-10 و (34/0-P)تستوسترون87/40-P)و WHR و (44/0-P)و BMI و (71/0-P)تغییری را نشان نداد. همبستگی دومتغیره نشان داد بین تغییراتIL-4 با تستوسترون(50/0-=R)درصد چربی بدن(48/0=R)وWHRو (41/0-=R) و BMI و(37/0=R) و نیز تغییرات IL-10 با تستوسترون(10/0=R)درصد چربی بدن(55/0=R)و WHR و (32/0-=R) و BMI و (52/0=R)متعاقب تمرین هوازی شدید رابطه معنی داری وجود ندارد (05/0).