بررسی اثربخشی توان بخشی روانی دوساهو بر تعامل اجتماعی و مولفه های آن درکودکان فلج مغزی

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی توان‌بخشی روانی دوساهو برتعامل اجتماعی و مولفه‌های آن در کودکان فلج مغزی 7تا 15سال شهر قزوین صورت گرفته است. 

پژوهش حاضر، از نوع طرحهای شبه آزمایشی، پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است و نمونه‌ای به حجم 20 نفر از کودکان فلج مغزی که شرایط شرکت در این پژوهش را داشتند، به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای داده شدند. از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد سپس برای گروه آزمایشی به مدت دو هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات توان‌بخشی روانی دوساهو انجام شد و برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت؛ سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. پرسشنامه تعامل اجتماعی دادخواه و همکاران (1998) در این پژوهش به عنوان ابزار استفاده گردید.

نتایجی که از تحلیل کوواریانس به‌دست آمد، حاکی از تاثیر معنادار روش توان‌بخشی روانی دوساهو بر تعامل اجتماعی کودکان فلج مغزی بود (01/0 < p). 

یافته‌های این پژوهش نشان داد که با استفاده از روش های روان‌شناختی و به‌کارگیری تلاش و اراده در کودکان فلج مغزی می‌توان به آنها در بهبود تعاملات اجتماعی کمک کرد، لذا می‌توان به خانواده‌ها و دیگر مسیولین تعلیم و تربیت استثنایی، استفاده از این روش را جهت بهبود تعاملات اجتماعی این کودکان پیشنهاد کرد.