مقایسه فعالیت ضد انتروکوکی سه نمونه از عسل های طبیعی استان گلستان در شرایط برون تن

شناخت الگوی مقاومت باکتری ها و حساسیت آنها و تلاش جهت یافتن ترکیباتی با طیف اثربخشی گسترده، در کنترل عفونت نقش موثری خواهد داشت. این پژوهش با هدف ارزیابی توانایی ضد باکتریایی نمونه های عسل تولیدی در استان گلستان علیه جدایه های های انتروکوکوس فکالیس انجام گرفت.
پس از نمونه برداری، جداسازی و شناسایی جدایه ها، مقاومت آنتی بیوتیکی آنها به روش کربی بائر، تعیین گردید. سپس 7 جدایه انتروکوکسی دارای بیشترین میزان مقاومت چندگانه، گزینش و ارزیابی تاثیرات ضد باکتریایی نمونه های عسل، توسط روش های انتشاری انجام و MIC نیز تعیین گردید..
بیشترین قطر هاله بازدارنده در روش دیسک، 20 و در روش چاهک، 26 میلی متر بود. MIC معادل mg/ml 5/62 برای هر 3 نمونه عسل حاصل گردید.
هر 3 نمونه عسل، با وجود مقاومت چشمگیر انتروکوک ها، عملکرد خوبی در بازدارندگی رشد میکروبی در هر 3 روش مورد آزمون داشته و قادر به جلوگیری از رشد آنها بود. با توجه به اثر ضد انتروکوکی نمونه های عسل، گسترش مطالعات و به کار گیری آنها در پاسخ به درمان دیگر عوامل باکتریایی ضروری به نظر می رسد.