بررسی اپیدمیولوژیک عقرب زدگی در استان قم طی سال های 90-1380

در مناطق گرمسیری ایران عقرب زدگی در زمره یکی از مهم ترین معضلات پزشکی و بهداشتی محسوب می شود. اطلاع از جنبه های اپیدمیولوژیکی عقرب زدگی باعث اتخاذ روش های موثر پیشگیری خواهد شد. بنابراین مطالعه حاضربا هدف اطلاع از جنبه های اپیدمیولوژیکی آن، در استان قم صورت گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی – مقطعی است که براساس داده های موجود از عقرب زدگی در استان قم طی سال های 90-1380انجام گرفته است و تمام موارد عقرب زدگی را که به تنها بیمارستان موجود، اعزام یا مراجعه می کردند مورد بررسی قرارگرفت و در نهایت پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی برای مصدومین تکمیل شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون کای-اسکور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تعداد 790 مورد عقرب زدگی در طول ماه های مطالعه مراجعه کردند. بیشترین موارد عقرب زدگی در مردان گروه سنی 24-10ساله رخ داده بود که در فصول بهار و تابستان اتفاق افتاده بود. دست ها و پاها بیشتر در معرض عقرب زدگی بوده اند. 7/18درصد از مصدومین به-وسیله عقرب سیاه گزیده شده بودند. 4/74درصد موارد از روستا ها گزارش شدند. 2/77درصد بر روی زمین و بیرون از اتاق سرپوشیده می خوابیدند. 5/20درصد از آسیب دیدگان در اطراف محل زندگی شان مصالح ساختمانی و خار و خاشاک بوده است.
بر اساس یافته های این پژوهش، عقرب زدگی در استان قم یک معضل بهداشت عمومی محسوب می شود. بنابراین اجرای برنامه های آموزش بهداشت در خصوص حفاظت فردی برای پیشگیری از مصدومیت احتمالی با عقرب ها، به ویژه در دانش آموزان پسر ساکن مناطق روستایی ضروری به نظر می رسد. همچنین روستائیان برای خوابیدن در بیرون از اتاق سرپوشیده از تخت مناسب استفاده کنند.