تعیین گستره منطقه آسایش زیست اقلیمی برای برنامه ریزی گردشگری مورد شناسی: استان ایلام

استان ایلام به دلیل گستردگی در عرضجغرافیایی، شرایط توپوگرافی خاص و سامانه های جوی موثر بر منطقه، از شرایط زیست اقلیمی ویژه ای برخوردار است، به همین خاطر توانایی جذب توریسم در بیشتر ماه های سال را دارد. هدف پژوهش، تعیین مناطق مساعد جهت توسعه توریسم در زمان های مناسب در استان ایلام می باشد. به این منظور آسایش اقلیمی ماهانه برای شب و روز بر اساس الگوی آسایش بافت اوانز تعیین شده است. عناصر اقلیمی مورد نیاز در الگوی بافت اوانز، بیشینه و کمینه دمای هوا، بیشینه و کمینه رطوبت نسبی و سرعت باد در مقیاس ماهانه می باشد. برای تحلیل عناصر اقلیمی از داده های آماری ایستگاه های سینوپتیکی (ایلام و دهلران) و ایستگاه های کلیماتولوژی (ایوان، مهران و دره شهر) طی دوره آماری (1387-1375) استفاده شده است. پس از بازسازی، همگن سازی و تحلیل آن با روش درون یابی، عناصر اقلیمی مورد نیاز تهیه شد و با استفاده از نرم افزار GIS نقشه های آسایش زیست اقلیمی گستره استان تهیه شده است. نتایج نشان می دهد که در گستره استان، شرایط اقلیمی روزانه ماه های تیر، مرداد و شهریور گرم و شرایط اقلیمی شبانه ماه های فروردین، اردیبهشت، آبان، آذر، دی و بهمن سرد است. در ماه های اردیبهشت و خرداد در طول روز و در خرداد، تیر، مرداد و اسفند در طول شب قسمت هایی از استان مطابق با الگوی اوانز دارای آسایش می باشد. خروجی این پژوهش می تواند در برنامه ریزی و توسعه توریسم استان ایلام مورد استفاده قرار گیرد.