تعیین آسیب پذیری آب خوان با استفاده از مدل دراستیک و اعمال آنالیز حساسیت تک پارامتری و حذفی (مطالعه موردی: دشت سلفچگان- نی زار)

یکی از راه کارهایی که امروزه در کشورهای پیشرفته برای حفاظت از سفره های آب زیرزمینی به کار می رود، جلوگیری و پیش گیری آب خوان از آلوده شدن می باشد. در این پژوهش آسیب پذیری آب خوان دشت سلفچگان- نی زار در برابر آلودگی کشاورزی، به کمک مدل دراستیک و سامانه اطلاعات جغرافیایی ارزیابی شد. در این روش، 7 عامل هیدروژئولوژیک موثر بر آلودگی آب های زیرزمینی ترکیب شدند. این 7 عامل عبارتند از: عمق سطح ایستابی، تغذیه خالص آب خوان، محیط آب خوان، محیط خاک، توپوگرافی، منطقه غیراشباع و هدایت هیدرولیکی. نقشه های پهنه بندی آسیب پذیری، برگرفته از نتایج به دست آمد، سپس برای تدقیق پهنه های آسیب پذیری از طریق آلودگی نیترات در محدوده پهنه های آسیب پذیری با همبستگی به نسبت مناسبی تدقیق گردید. با استفاده از تکنیک های GIS و به وسیله تحلیل حساسیت تک پارامتری، میزان تاثیرگذاری پارامترهای به کار رفته در روش های نام برده، بر آسیب پذیری آب خوان دشت سلفچگان- نی زار بررسی شد نتایج مربوط به حریم های مختلف کیفی نشان داد که حریم کیفی محدوده مطالعاتی در 4 رده حریم های خیلی کم، کم، متوسط و بالا قرار دارد که به ترتیب قبل از تصحیح مدل 550، 853، 150 و 498 کیلومترمربع و بعد از تصحیح مدل مقادیر یادشده به ترتیب 351، 486، 401، 425 و 404 کیلومترمربع تغییر یافت. به طور کلی نتایج تحلیل حساسیت تک پارامتری در این روش نشان داد که وزن موثر و تئوریک پارامترهای به کار رفته، کاملا بر هم منطبق نیستند و در بعضی موارد تفاوت های قابل توجهی با هم دارند.