محاسبه تبخیر و تعرق فضای سبز به روش سبال (مطالعه موردی: پارک ملت مشهد)

با توجه به این که طراحی سامانه های آبی در بسیاری از کشورها از جمله ایران، هنوز بر پایه معیارها و سامانه های 50 سال گذشته صورت می گیرد، این امر مهم در سازگاری با تغییرات جوی، باید مورد توجه ویژه و بازخوانی قرار گیرد. در این پژوهش از الگوریتم توازن انرژی برای زمین با استفاده از تصاویر ماهواره ای مودیس با فاصله زمانی 10 روز و قدرت تفکیک مکانی 250×250 متر، مقدار تبخیر و تعرق فضای سبز پارک ملت مشهد برآورد گردید. تبخیر و تعرق برآوردی پارک ملت مشهد (به ازای هر مترمربع) در پایان فصل رشد به میزان 6/1210 میلی متر می رسد. در مقابل مقادیر تبخیر و تعرق مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن مانتیت- فائو 56 در انتهای فصل رشد به 3/1563 میلی متر رسیده است، که دارای 5/22 درصد افزایش نسبت به مقدار برآوردی آن می باشد. ارتباط بین تبخیر و تعرق گیاه مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن مانتیت- فائو 56 با روش سبال معنی دار بوده و دارای ضریب همبستگی 7637/0 می باشد. استفاده از رابطه ای براساس شاخص پوشش گیاهی کمک شایانی در ایجاد ارتباط بین تبخیر و تعرق گیاه مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن مانتیت- فائو 56 با تبخیر و تعرق برآوردی داشت. به طوری که مقدار پارامترهای RMSE و MAE به ترتیب از 62/2 به 27/1 و از 83/1 به 91/0 کاهش یافتند. در همین راستا مقدار پارامترهای آماری RMSE و MAE برای تبخیر و تعرق برآوردی محاسبه شده توسط حاصل ضرب ضرایب گیاهی مربوط به فضای سبز که توسط شاخص پوشش گیاهی به دست آمده بود، برای کل فصل رشد به ترتیب برابر با 2/1 و 93/0 می باشد.