استفاده از رخشانی نوری پس از فروسرخ، به منظور اندازه گیری نرخ لغزش گسل گوک

گسل امتدادلغز راست گرد گوک با طولی بیش از 150 کیلومتر، طی سال های 1981 تا 1998 پنج زلزله مخرب تولید کرده است. این زلزله ها مجموعا موجب شکافته شدن 100 کیلومتر بخش شمالی این گسل شدند. سایت مورد بررسی در این تحقیق، گلباف جنوبی است، که در انتهای جنوبی بخش شمالی گسل واقع شده است. به منظور برآورد خطر زلزله ناشی از یک گسل منفرد، آگاهی از نرخ لغزش آن گسل می تواند کمک کننده باشد. جهت تعیین نرخ لغزش، به دو پارامتر جابه جایی و مدت زمان رویداد آن جابه جایی نیاز داریم. طی عملیات صحرایی میزان کل جابه جایی روی گسل گوک حدود 30 متر اندازه گیری شد. یکی از بهترین روش های تعیین نرخ لغزش، استفاده از سن یابی رسوبات با به کارگیری رخشانی (لومینسانس) برانگیخته نوری (OSL) است. از این رو به دو پارامتر دزمعادل دزطبیعی و دزسالانه نیاز است تا بتوان به روش رخشانی، سن نمونه ها را به دست آورد. به منظور اندازه گیری دزمعادل از روش SAR استفاده شد. در این روش ضروری است تا ابتدا توانایی روش برای اندازه گیری و تصحیح تغییر حساسیت در اثر دز، گرما و نور بررسی شود. همچنین لازم است تا با اجرای آزمایش هایی میزان پیش گرمای مناسب و توانایی روش SAR برای بازیابی دز مشخصی که در آزمایشگاه به نمونه داده می شود بررسی شود. با استفاده از آزمایش های صورت گرفته، بهترین دما برای پیش گرما°C 240و °C280 انتخاب شد. در این بررسی دزمعادل دزطبیعی نمونه های برداشت شده با تحلیل داده ها در برنامه آنالیست به روش بافت نگار (هیستوگرام) محاسبه شد. براساس نتایج به دست آمده از این برنامه، آخرین دوران رسوب گذاری 2500 -5400 سال و نرخ لغزش گسل گوک در سطح حدود 5/5-7/1 میلی متر در سال به دست آمد که بیش از نرخ لغزش برآورد شده از سن یابی به روش رادیوکربن است. اگر فرض کنیم که نوعا در هر زلزله 3 متر لغزش رخ دهد، بیشینه دوره بازگشت بین زلزله ها با توجه به نرخ لغزش به دست آمده تقریبا 280-540 سال خواهد بود.