تاثیر طب سوزنی بر سطح سرمی اینترفرون گاما در موش های BALB/c آلوده به انگل لیشمانیا ماژور

لیشمانیوز جلدی یا سالک از جمله بیماری های بومی کشور ما است. بهبود ضایعات لیشمانیوز جلدی ارتباط مستقیم با پاسخ ایمنی سلولی با غلبه ی سلول های Th1 (T helper 1) و به خصوص تولید IFN- γ (Interferon-γ) دارد. در مطالعات قبلی تاثیر طب سوزنی بر تحریک سلول های Th1 دیده شده است. بنابراین در این مطالعه اثر طب سوزنی بر سطح سرمی IFN-γ به عنوان یکی از عوامل موثر در بهبود لیشمانیوز جلدی در مدل موشی بررسی شد.

60 سر موش BALB/c به سه گروه 20تایی تقسیم شدند (شاهد یک، شاهد دو و آزمون) و به انگل (MRHO/IR/75/ER) Leishmania major آلوده شدند. موش های گروه آزمون با طب سوزنی 10 جلسه ی نیم ساعته و 2 بار در هفته درمان شدند. موش ها قبل از هر جلسه ی درمانی، جهت آرام سازی، 1/0 میلی لیتر دیازپام داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شاهد دو نیز دیازپام را به همان صورت ولی بدون انجام طب سوزنی دریافت نمودند. سطح سرمی IFN-γ قبل از درمان، 24 ساعت پس از پایان جلسه ی پنجم و جلسه ی دهم طب سوزنی اندازه گیری شد.

میانگین سطح سرمی IFN-γ قبل از درمان، یک روز پس از جلسه ی پنجم درمان و یک روز پس از پایان درمان در هیچ کدام از سه گروه و همچنین بین گروه ها از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت.

در این مطالعه استفاده از طب سوزنی تاثیری در سطح سرمی IFN-γ نداشت. همچنین مشخص شد که استفاده از دیازپام به عنوان عامل مداخله گر در این مطالعه بدون تاثیر بود. اندازه گیری سایر عوامل ایمنی (مانند NK cell، لنفوسیت های T و ماکروفاژها) و همچنین اندازه گیری سطح سرمی IFN-γ در هفته ی اول پس از درمان می تواند موید افزایش عملکرد ایمنی در فاز ابتدایی در این روش درمانی باشد.