سنجش سطوح توانمندی های فناورانه در صنعت آب و برق (تحقیق موردی: ستاد وزارت نیرو)

یکی از عوامل اساسی در عدم موفقیت بکارگیری فناوری برای کسب مزیت رقابتی در بنگاه های کشورهای در حال توسعه، عدم آگاهی و شناخت سطح قابلیت های فناورانه بنگاه و استفاده از آنها در جهت مزیت های نسبی است. ارزیابی نیازهای فناورانه، ابزاری است که به منظور تعیین قابلیت های موردنیاز برای اجرای اولویت های فناورانه بکار می رود. ارزیابی نیازهای فناورانه نه تنها حوزه های ضعیف و مشکل ساز بنگاه را شناسایی می کند، بلکه به مزیت های نسبی بنگاه نیز توجه داشته و آنها را مشخص می سازد. در این مقاله سعی داریم با استفاده از مدل ارزیابی نیازهای فناورانه، سطح توانمندی های فناورانه وزارت نیرو را مورد بررسی و تحلیل قراردهیم. این مدل از 9 بعد سطح توانمندی بنگاه را مورد ارزیابی قرار داده و در هر یک وضعیت بنگاه را مشخص نموده و شکاف موجود را ارائه می نماید.