مطالعه اثر محافظتی آلوئه ورا بر تغییرات هیستولوژیک و هیستومتریک بیضه موش صحرایی دیابتی

در بیماری دیابت ساختار و عملکرد اندام های زیادی ار جمله ساختار بافتی بیضه تغییر می یابد. برخی از عوامل ضد دیابتی و محافظ، سبب کاهش هیپرگلیسمی و اختلالات ناشی از آن می گردند و می توانند سبب کاهش عوارض جانبی دیابت و استرس اکسیداتیو در بیضه گردند. آلوئه ورا دارای اثرات مختلفی از جمله کاهش قند خون است. با این پیش فرض، در مطالعه حاضر، اثر محافظتی آلوئه ورا بر ساختار بافتی بیضه موش دیابتی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ در محدوده وزنی 240-220 گرم در پنج گروه پنج تایی تقیسم شدند: 1-گروه شاهد: موش های این گروه سالم و در شرایط طبیعی تا پایان دوره نگهداری شدند- گروه دیابتی: در این گروه، موش ها با تزریق mg/kg60 استرپتوزتوسین از طریق تزریق داخل صفاقی دیابتی شدند و هیچ گونه داروی دیگری دریافت نکردند. 3- گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه ورا: در این گروه موش های دیابتی روزانه mg/kg300 به مدت 7 هفته آلوئه ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت کردند. 4- گروه دیابتی دریافت کننده انسولین: در این گروه موش های دیابتی در طول دوره نگهداری به میزان mg/kg60 انسولین دریافت نمودند. 5- گروه شاهد دریافت کننده آلوئه ورا: موش های این گروه سالم و روزانه mg/kg300 ژل آلوئه ورا از طریق خوراکی (گاواژ) دریافت نمودند.
پس از پایان 7 هفته، موش ها وزن کشی و قند خون آنها اندازه گیری شد و سپس با کلروفرم آسان کشی و بیضه های آنها برداشت گردید. در ابتدا وزن بیضه ها و سپس حجم آنها با استفاده از روش جابجایی آب محاسبه گردید. جهت مطالعه بافت شناسی، از هر یک از بیضه ها نمونه هایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتی متر برداشت گردید. پس از تثبیت نمونه ها در فرمالین 10 درصد، با استفاده از روش معمول تهیه مقاطع بافتی پارافینی، برش هایی به ضخامت 6-5 میکرومتر تهیه و مورد رنگ آمیزی H&E قرار گرفتند.
نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین قطر لوله های اسپرم ساز، ارتفاع اپی تلیوم لوله های اسپرم ساز، میانگین تعداد سلول های اسپرماتوژنیک و سرتولی در هر لوله اسپرم ساز به میزان قابل توجهی در موش های صحرایی دیابتی نسبت به گروه شاهد کاهش می یابد. ولی در گروه دیابتی دریافت کننده آلوئه ورا همانند گروه دیابتی دریافت کننده انسولین این تغییرات ساختاری در بافت بیضه به طور معنی داری کاهش یافت. وزن موش های صحرایی دیابتی نیز در گروه های درمانی افزایش معنی داری داشت. بنابراین ژل آلوئه ورا به طور مستقیم یا غیر مستقیم دارای اثر محافظتی قابل توجهی بر ساختار بیضه موش های دیابتی می باشد.