ارزیابی آزمایشگاهی استفاده از ضایعات پودر سنگ در ساخت لایه مانع انتقال آلودگی در محل های دفن زباله

پیام:
چکیده:
در این تحقیق استفاده از ضایعات پودر سنگ ناشی از فرآوری سنگ در کارگاه های سنگبری جهت استفاده به عنوان مصالح لایه مانع انتقال آلودگی (لاینر) در محل های دفن زباله، در اشل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. لزوم دارا بودن نفوذپذیری کم لاینر موجب می شود که مکانیزم غالب انتقال آلودگی از میان لاینر، مکانیزم انتشار مولکولی (دیفیوژن) باشد. مصالح اصلی پودر سنگ مرمر بوده و از ماسه، خاک رس، و سیمان به عنوان مواد افزودنی به پودر سنگ استفاده شد. پودر سنگ و دیگر مواد افزودنی با درصدهای مختلف ترکیب و ماده حاصله در لوله های پلی اتیلن با روش تراکم استاندارد متراکم شده و آزمایش های انتشار مولکولی برای تعیین ضریب انتشار مولکولی یون کلراید روی آن ها انجام پذیرفت. ضرایب انتشار مولکولی به دست آمده برای مصالح ترکیبی با ضریب انتشار مولکولی توصیه شده برای لاینر های رسی مقایسه شده و سپس ماده ترکیبی تولید شده از 65% پودر سنگ و 35% خاک رسی از نظر انتشار مولکولی نسبت به سایر مواد ترکیبی مناسب تشخیص داده شد. این ماده به دلیل دارا بودن مقداری کانی رسی و دارا بودن 17% دانه های هم اندازه رس، دارای خاصیت جذب یونی نیز می باشد که برای لاینر ها در کف محل های دفن زباله از نظر جذب یون برای تصفیه عناصر شیمیایی موجود در شیرابه زباله ضروری است. این ماده ترکیبی سپس برای میزان نفوذپذیری بررسی گردید. آزمایش نفوذپذیری با استفاده از دستگاه نفوذپذیری سه محوری انجام پذیرفت و ضریب نفوذپذیری m/s 10-10 2/1 برای این ماده ترکیبی به دست آمد. این مقدار از ضریب نفوذپذیری در مقایسه با ضریب نفوذپذیری حداقل توصیه شده برای لاینر های رسی متراکم در محدوده قابل قبولی قرار داشته و لذا لاینر ساخته شده از این ماده ترکیبی از نظر پدیده حرکتی فرارفت (ادوکشن) نیز مناسب است. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان دادند که ترکیب حاصل از 65% ضایعات پودر سنگ مرمر و 35% خاک رسی به دلیل قرار گرفتن ضریب انتشار مولکولی و ضریب نفوذپذیری آن در محدوده توصیه شده برای لاینر ها و همچنین قابلیت تراکم پذیری و عمل جذب یونی مناسب، می تواند به عنوان مصالح جایگزین در ساخت لاینر های رسی در محل های دفن زباله مورد استفاده قرار گیرد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
1
لینک کوتاه:
magiran.com/p1177588 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!