تاثیر فتوتراپی در درمان درماتیت آتوپیک مقاوم به درمان

به دلیل سیر مزمن درماتیت آتوپیک و وابستگی اکثر بیماران به استروئید، یافتن درمان جایگزین مناسب، از ارزش بالایی برخوردار است.
تعیین میزان اثر بخشی فتوتراپی در درمان درماتیت آتوپیک و همچنین بررسی عوامل احتمالی موثر در میزان پاسخ دهی بیماران به درمان (PUVA) Psoralen+UVA.
روش اجرا: 13 بیمار مبتلا به درماتیت آتوپیک مقاوم به درمان با سن بالای 10 سال، تحت درمان با PUVA؛ 2 یا 3 جلسه در هفته تا بهبودی کامل و یا حداکثر 30 جلسه قرار گرفتند. میزان بهبودی براساس کاهش شدت 6 علامت خارش، قرمزی، لیکنیفیکاسیون، خشکی، پوسته ریزی و excoriation در انتهای دوره درمان و 2 ماه پس از آن مورد بررسی قرار گرفت.
10 بیمار(77%) در انتهای درمان و 9 بیمار (69.2%) 2 ماه پس از خاتمه درمان بیش از 50% بهبودی نشان دادند. هیچ ارتباطی معنی داری بین سطح پادتن LgE سرم قبل از درمان، محل ضایعات، سن و جنس بیمار با میزان پاسخ دهی به فتوتراپی بدست نیامد. اما بیمارانی که سابقه خانوادگی اتوپی داشتند، به طور معنی داری پاسخ بهتری به درمان نشان دادند.
PUVA روش درمانی مناسبی در درمان موارد مقام درماتیت آتوپیک می باشد.