بررسی تاثیر ورزش های استقامتی بر حوزه های عملکرد کاری و شدت افسردگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

افسردگی نوعی اختلال خلق است که در آن فرد احساس غم، عدم لذت و دلسردی می کند. با توجه به افزایش افسردگی در جامعه کنونی و به ویژه دانشجویان، هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر ورزش های استقامتی بر حوزه های عملکرد کاری و شدت افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.
روش نمونه گیری در این پژوهش شبه تجربی به صورت ساده بود. پرسش نامه های افسردگی و عملکرد کاری از گروه آزمودنی (40 نفر) و گروه شاهد (40 نفر) قبل از انجام مداخله اخذ گردید و ورزش استقامتی به مدت 8 هفته، هفته ای 3 روز و روزی 5/1 ساعت بر طبق پروتکل طراحی شده انجام شد. در نهایت پرسش نامه های افسردگی و عملکرد کاری بار دیگر گرفته شدند.
نتایج آزمون Paired t وجود تفاوت معنی دار در عملکرد (001/0 > P)، میزان رضایت از عملکرد (001/0 > P) و شدت افسردگی (001/0 > P) را در مقایسه قبل و بعد گروه مداخله نشان داد و نتایج آزمون Independent t حاکی از وجود تفاوت معنی دار بین دو گروه در عملکرد (001/0 > P) و میزان رضایت از عملکرد (001/0 > P) بعد از انجام مداخله بود، ولی در مورد شدت افسردگی، تفاوت میان دو گروه بعد از انجام مداخله معنی دار نبود (070/ = P).
8 هفته تمرین های استقامتی می تواند به طور موثری منجر به کاهش شدت افسردگی، بهبود در عملکرد و میزان رضایت از عملکرد در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گردد. هر چند این تعداد جلسه، نتوانست تاثیر معنی داری را در مقایسه با گروه شاهد ایجاد کند.